​هنوز صدای هل من معین می آید. اما این بار از نای یوسفی که در چاه غیبت، چشم انتظار قافله دعای چشم انتظاران است. دعای شما، لبیکی به این استنصار و استغاثه است، شاهراه ظهور از اینجا می گذرد. لبیک لفظی و عملی ما به این استمداد معنوی، شاه کلید این قفل بسته است. احساس اضطرار وقتی با دلهای ما لمس شود، حاجات ما هنگامی که فدای حاجت دوست گردد، قنوت ما آنگاه که وقف دعای فرج گردد، او می آید. او چشم انتظار دعوت جدی ماست و آثار جدی بودن این دعوت را، در آماده سازی خانه انتظار و حالت میهمانداری ما می بیند. 
برآر دست دعا تا دعا کنیم

بیا به یوسف زهرا دعا کنیم بیاید
اگر دعا نکنم من اگر دعا نکنی تو

کشد غمش به درازا دعا کنیم بیاید
بیا و حاجت خود را فدای حاجت او کن

به هر نیاز و تمنا دعا کنیم بیاید
خود او نموده سفارش دعا کنیم برایش

فدای غربت مولا دعا کنیم بیاید
اگر به راز و نیازی به هر قنوت نمازی

بخوان دعای فرج را دعا کنیم بیاید