​مادر که باشی .. 

باید خیلی مراقب خودتو رفتار و گفتار و کردارت باشی .
مادر که باشی .. 

بزرگ میشی پله به پله .. تو هم با بچه ت بزرگ میشی .
مادر که باشی .. 

مدام دلت می تپه واسه بچه ت
مادر بودنم را خیلی دوست دارم …

دلم ضعف میره برای دنیای مادری …

دنیایی که متعلق به خودت نیستی٬
همه جا حضور کسی رو احساس میکنی که آنقدر بی پناه ست که فقط آغوش تو آرومش میکنه …

آنقدر کوچیکه که دستهای تو هدایتش میکنه …

آنقدر ضعیفه که شیره ی جان تو پرورشش میده …

مادر بودنم را دوست دارم … 

چون به بودنم معنا میده .. 

چون ارزشم را به رخم میکشه ویادم میده که هزاربار بگم : ” جانم ، جان مادر”
چون خداوند به من اعتماد کرده و تو رو امانت به دستم سپرده …